Χωρίς ίχνος ...

Γεια σας ...

Η θάλασσα σήμερα ήταν μαγική ...

Κάτι που θυμήθηκα σήμερα 

θα σας παρουσιάσω με τίτλο 

Χωρίς ίχνος ...

Πονάω μου είπες και έφυγες.

Η ζωή μαζί σου είναι μια κόλαση.

Η κάθε ματιά σου είναι σαν λάβα.

 Το κάθε αγγιγμά σου το νιώθω καυτό.

Δεν ήξερα πως έτσι ενιωθε.

Φοβόμουνα να ρωτήσω γιατί.

Έκλεισα τη πόρτα με δάκρυα.

Ήξερα πως δε θα γυρνούσε ξανά.

Φοβόμουνα τη μοναξιά.

Τη παρέα με τον εαυτό μου.

Δέκα λεπτά αργότερα βρισκόμουνα στη αγκαλιά του.

Δε μπορούσε να με αφήσει και ας πονούσε.

Του είπα Σ΄ αγαπάω και κοιμήθηκα.

Όταν ξύπνησα είχε φύγει.

Το μαξιλάρι ήταν άδειο χωρίς ίχνος πως ήσουνα εδώ ...

 

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

 

Φιλάκια ...