Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες ...

Γεια σας ...

Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τις όμορφες ευχές σας

και σε επόμενη ανάρτηση θα κάνω κλήρωση για ενα δωράκι

για όσους μου ευχηθήκατε.

Στην θάλασσα είμαι και σήμερα

και πιο ειδικά στο όμορφο νησί της Ιθάκης.

Συνεχίζοντας το διάβασμα λίγες ώρες πριν τελείωσα το

¨"Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες"της Κατερίνας Μανανεδάκη

από τις εκδόσεις Λιβάνη.

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο ακολουθούν:

 Θέλεις να γίνεις μάνα, αλλά δεν ξέρεις τι σε περιμένει;
Είσαι μάνα με μωρό και δεν καταλαβαίνει κανείς τον πόνο σου;
Μεγάλωσες παιδιά και θέλεις να θυμηθείς αυτά που πέρασες;
Αυτό το βιβλίο είναι για σένα!
Aστείο και καυστικό αλλά ταυτόχρονα τρυφερό και ανθρώπινο! Μια ρεαλιστική καταγραφή της σύγχρονης πραγματικότητας!

–Δεν το συζητώ. Πρέπει οπωσδήποτε να γίνεις μάνα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από τα παιδιά, σου λένε οι… άλλες μάνες πριν μπεις στο… club και σε κάνουν να αγωνιάς και να αναρωτιέσαι: «Εγώ πότε θα γίνω μάνα; Πότε επιτέλους θα αποκτήσω ένα μωρό;»
– Καλά, δεν ξέρεις τι χάνεις… συνεχίζουν με χαμόγελο. Η εγκυμοσύνη είναι υπέροχη εμπειρία, η γέννα παιχνιδάκι και το μωρό σου σίγουρα θα είναι άγγελος. Θα ζήσεις στον παράδεισο και θα έχεις και τον άντρα σου να σε βοηθάει στα δύσκολα! Κι όσο για τη δουλειά σου; Μην ανησυχείς, βρε κουτό. Όλα συνδυάζονται αν το θέλεις...!
Μια… συνωμοσία… ροζ πανευτυχίας που ξεσκεπάζεται όταν, δυστυχώς, είναι πια πολύ αργά! Όταν έχεις αποκτήσει μια τεράστια κοιλιά σαν φάλαινα, όταν γεννάς, αν και θα προτιμούσες να πατήσεις σε αναμμένα κάρβουνα, και όταν το μωρό ουρλιάζει ρυθμικά, σε κοιτάζει με αγωνία και εσύ αδυνατείς να καταλάβεις τι θέλει και κυρίως γιατί το ζητάει από εσένα! Κι όλα αυτά την ώρα που η στρίγκλα διευθύντριά σου απαιτεί τα ΠΑΝΤΑ, ενώ ο... στοργικός πατέρας –που θα στεκόταν στο πλευρό σου...– σφυρίζει αδιάφορα!

Ένα απίστευτα χιουμοριστικό βιβλίο, που καταρρίπτει το μύθο της ιδανικής μητέρας, της υπέροχης συζύγου και της τέλειας εργαζόμενης, που, μεταξύ μας, ΔΕΝ υπάρχει! Οι «αληθινές» γυναίκες έχουν μαύρους κύκλους στα μάτια, δε χωράνε μετά τη γέννα στο καλό τους τζιν και τα νεύρα τους είναι μονίμως χάλια, γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει... Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες!!!

Ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ 

και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους δε το έχουν διαβάσει.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...