Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Όμορφες μέρες ...

Γεια σας ...
Οι μέρες όλο και πιο πολύ φτιάχνουν 
και εγώ δεν χάνω στιγμή για μια βόλτα στην θάλασσα.


Συνεχίζοντας ...

Γράφω τελευταία αρκετά και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας 
κάτι που έγραψα με τίτλο ...
Γιατί ΘΕΕ μου; Γιατί σε ΜΕΝΑ;

Δεν ήθελα να πιστέψω αυτό που μου συνέβαινε. Αγαπούσα πάρα πολύ τον γιο μου και πάντα του έκανα όλα τα χατίρια.
Ήμουνα γύρω στα είκοσι όταν τον απέκτησα. Ίσως και έφταιγα πως μόλις έμαθα έγκυος και το είπα στο πατέρα του δε συμφώνησε ποτέ να τον κρατήσω. Δεν ήθελε ευθύνες απ΄ότι μου είπε σε μια τόσο μικρή ηλικία.
Ήξερα πως δε θα ήταν και το ευκολότερο να το κρατήσω και να το μεγαλώσω μόνη μου αλλά ήθελα να προσπαθήσω. Αυτό το μωράκι που ζούσε μέσα από μένα ένιωθα πως ήταν το ομορφότερο δώρο που θα μπορούσα ποτέ να αποκτήσω.
Οι γονείς μου δυστυχώς δεν ζούσανε και δεν είχα κάποια αδερφή ή αδερφο για να ακουμπούσα απάνω τους. Φίλους δεν έκανα και πολύ εύκολα και έτσι μονη μου έπρεπε να αποφασίσω τι θα έκανα. Ήξερα πως αυτή ήταν η μεγαλύτερη απόφαση που θα μπορούσα να πάρω και έπρεπε να ήταν η σωστή.
Αρκετές μέρες σκεφτόμουνα βάζοντας κάτω τα κατά και τα υπέρ αυτής της αποφασής μου. Ήξερα πως θα ήταν δύσκολο μια που δεν θα είχα καμία βοήθεια από κανέναν δικό μου. Ανησυχούσα και πως θα φαινόταν στη μικρή κοινωνία που ζούσα μια γυναίκα ανύπαντρη με εξώγαμο παιδί. Δεν ήθελα ν΄ακούσω από κανέναν να λένε το παιδί μου με τις γνωστές που λέγονται σε τέτοιες περιστάσεις.
Απ΄την άλλη αυτό το παιδί ήταν ήδη κάτι από μένα. Δεν ήθελα να το πετάξω στο καλάθι των αχρήστων γιατί ο πατέρας του δε φέρθηκε ώριμα για να αναλάβει τις ευθύνες του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα τι πάθαινε ένα μωρό για να μην γεννηθεί. Από ένα ντοκιμαντέρ που είδα στην τηλεόραση μου λύθηκαν όλες οι απορίες και δεν ήθελα αυτό να συμβεί στο δικό μου το παιδί.
Το κράτησα αλλά με τον πατέρα του δε κράτησα καμία επικοινωνία. Όπως μου είχε πει δεν ήθελε ποτέ να μας δει αν αυτό το παιδί ερχόταν στον κόσμο. Είχε κάτι το βλέμμα του όταν μου το έλεγε που τον φοβήθηκα. Από εκείνη τη στιγμή δε τον ξαναείδα παρά μόνο όταν θέλησε ο Κωνσταντίνος να τον γνωρίσει.
Ευτυχώς η εγκυμοσύνη μου ήταν πολύ καλή. Πραγματικά εκτός από τα λίγα κιλά που είχα πάρει κανένας δε μπορούσε να καταλάβει πως ήμουνα έγκυος. Αυτό με είχε βοηθήσει να βρω μια δουλειά για να μεγαλώσω το παιδί μου όσο καλυτερα μπορούσα.
 Έκανα όλες τις εξετάσεις που με συμβούλευε ο γιατρός και η υγεία όπως και του μωρού μου ήταν αρίστη κατάσταση. Με την δουλειά αλλά και τις όμορφες στιγμές που περνούσα με τον μικρό δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός και έφτασα στον 9ο μήνα.


Λίγες μέρες πριν να γεννήσω έφτιαξα το δωμάτιο του πρικηπά μου. Ήθελα μόλις γυρνάγαμε στο σπίτι να είναι όλα έτοιμα και να ασχολούμαι μόνο μαζί του. Στο δωματιό του κυριαρχούσε το γαλάζιο όπως και σε όλα τα έπιπλα που είχα αγοράσει.
Έφτιαξα τη βαλίτσα για το μαιευτήριο και περίμενα μέχρι να με πιάσουν οι πόνοι. όμως ο πριγκηπάς μου δε με άφησε πολύ να περιμένω. Λίγες μέρες μετά με πιάσανε οι πόνοι και αφού πήρα τη βαλίτσα μου πήγα στο μαιευτήριο.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ...

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Σαν σήμερα τι;

Γεια σας ...
25η Μαρτίου 2014 σήμερα και οι βόλτες στην θάλασσα συνεχίζονται ...


Συνεχίζοντας ...

Σαν σήμερα ο πατέρας μου μικρή με ρώταγε τι γιορτάζουμε 
και εγώ χαρούμενη του απαντούσα τ' ακόλουθα:

 


Η 25η Μαρτίου είναι μέρα αργίας που έχει διπλή σημασία για τους Έλληνες. Είναι θρησκευτική και εθνική γιορτή. Είναι θρησκευτική, γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εθνική, γιατί η ημέρα αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία το 1821. Στις 25 Μαρτίου 1821, ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην τουρκική σκλαβιά που κρατούσε την Ελλάδα δέσμια για 400 χρόνια.
Ήταν η εποχή εκείνη που ωρίμασαν οι συνθήκες και οι καταστάσεις για το ξεσήκωμα του ελληνισμού. Η επανάσταση ξεκίνησε από τα νότια διαμερίσματα του ελλαδικού χώρου επειδή εκεί υπήρχαν πολλοί εμπειροπόλεμοι άνδρες και πλούσια ναυτική δύναμη ώστε να επιτευχθεί ένα δυναμικό χτύπημα από στεριά και θάλασσα.
Γύρω στα μέσα του Μαρτίου του 1821 σημειώθηκαν σποραδικά επεισόδια εναντίον των Τούρκων και το τρίτο δεκαήμερο του ίδιου μήνα εκδηλώθηκαν οι πρώτες συλλογικές επαναστατικές πράξεις: Στις 21 στα Καλάβρυτα, στις 22 στη Μάνη, στις 23 στην Καλαμάτα και στις 24/25 στην Πάτρα και σ’ όλες σχεδόν τις επαρχίες της Πελοποννήσου καθώς και σε άλλες περιοχές (Σάλωνα, Γαλαξίδι, Λειβαδιά, Αταλάντη).
Τον Απρίλιο η επανάσταση απλώθηκε στις Σπέτσες, στα Ψαρά, στην Ύδρα, στην Κάσο, στη Μύκονο, στην Αττική και σε άλλες περιοχές. Στους επόμενους μήνες η επανάσταση απλώθηκε και στις υπόλοιπες περιοχές. Ως ημέρα κήρυξης της Επαναστάσεως αναγνωρίζεται επίσημα η 25η Μαρτίου. Εκείνη τη μέρα συγκεντρώθηκε στην Αγία Λαύρα μεγάλο πλήθος στρατιωτικών δυνάμεων και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε και κήρυξε το ξεκίνημα του επαναστατικού αγώνα. Εκεί, παρουσία προκρίτων και οπλαρχηγών, υψώθηκε το λάβαρο του αγώνα και δόθηκε ο όρκος «Ελευθερία ή θάνατος», ενώ οι πολεμιστές κρατούσαν γυμνά τα σπαθιά τους και τα καριοφίλια βροντούσαν.
Έκτοτε, η 25 Μαρτίου γιορτάζεται από όλους τους Έλληνες και συνηθίζεται να παρουσιάζει η κάθε περιοχή τις δυνάμεις της, τους νέους και τμήμα του στρατού, που παρελάζουν σε ανάμνηση της τότε συγκέντρωσης του στρατού και της λαμπρής εκείνης ημέρας που οι σκλαβωμένοι Έλληνες έπαψαν να είναι ραγιάδες.

Σας αφήνω με ένα βιντεάκι που αγαπώ πολύ.



Ένα απόσπασμα από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους.

Η Θελησή μου βράχος


Στίχοι:Διονύσιος Σολωμός
Μουσική:Γιάννης Μαρκόπουλος
Πάλι μου ξίπασε τ’ αυτί γλυκιάς φωνής αγέρας.
Κι έπλασε τ’ άστρο της νυχτός και τ’ άστρο της ημέρας.
Του πόνου εστρέψαν οι πηγές από το σωθικό μου,
έστρωσ’ ο νους κι ανέβηκα πάλι στον εαυτό μου.

Ήταν με σένα τρεις χαρές στην πίκρα φυτρωμένες,
όμως για μένα στη χαρά τρεις πίκρες ριζωμένες.
Χιλιάδες ήχοι αμέτρητοι, πολύ βαθιά στη χτίση
η Ανατολή τ’ αρχίναγε κι ετέλειωνέ το η Δύση.

Έστρωσ’ , εδέχθ’ η θάλασσα άντρες ριψοκινδύνους
κι εδέχθηκε στα βάθη της τον ουρανό κι εκείνους.
Κι όπου η βουλή τους συφορά κι όπου το πόδι χάρος.
Η δύναμή σου πέλαγο κι η θέλησή μου βράχος.

Αυτά για σήμερα.

Σας ευχαριστώ για τα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Πρώτη μέρα της άνοιξης ...

Γεια σας ...
Πρώτη μέρα της άνοιξης σήμερα και έτσι ...
ο καιρός έφτιαξε και οι βόλτες στην θάλασσα συνεχίζονται...


Την πρώτη μέρα της άνοιξης την υποδέχομαι με ένα όμορφο τραγούδι 
τραγουδισμένο από την Άλκηστις Πρωτοψάλτη.



                                                                             Στίχοι:  
Λίνα Νικολακοπούλου & Σταμάτης Κραουνάκης
Μουσική:  
Σταμάτης Κραουνάκης





Την ώρα που κοιμάσαι τ’ απογεύματα
θα σηκωθώ να φύγω πριν ξυπνήσεις
την ώρα που θα μπαίνουν στο ραδιόφωνο
του Ερυθρού Σταυρού οι αναζητήσεις.

Κι όσο κι αν πονώ
όπως θα μπαίνει η άνοιξη
εγώ δε θα γυρίσω να κοιτάξω
κι έτσι ξαφνικά
όπως θα μπαίνει η άνοιξη
μια και καλή θα σε ξεγράψω.

Την ώρα που κοιμάσαι τ’ απογεύματα
μ’ αρέσει που θα βγω με τ’ άρωμα σου
την ώρα που θα παίζει στο διάδρομο
του δειλινού το φως με τα κλειδιά σου.


Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Γνωρίζοντας ...

Γεια σας
Κάθε μέρα τις τελευταίες μέρες ξυπνάω με πολύ μεγάλο κέφι.
Ο καλος καιρός μου έχει φτιάξει την διάθεση
και βλέπω όλο και περισσότερους να κάνουν βόλτες στην θάλασσα.


Εγώ δεν χάνω καιρό κάθε πρωί και την βολτούλα μου την κάνω.

Συνεχίζοντας ...



Εδώ και 1 μήνα περίπου ξεκίνησα να παίρνω την Καθημερινή.
Έχει μια μεγάλη προσφορά για όλους τους Έλληνες που θέλουν 
να γνωρίσουν τους ποιητές μας.
Η γλώσσα είναι πατρίδα.
Η δύναμη, ο πλούτος και το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας και ψυχής σε μια μοναδική συλλογή! Ένα πρωτότυπο εκδοτικό έργο, με εκτενή ανθολόγηση ποιημάτων, εργογραφία και ηχογραφημένες απαγγελίες.
Η σειρά αποτελείται από 14 τόμους και θα παρουσιάζει τη ζωή και το έργο 12 από τους σημαντικότερους ποιητές μας. Η «Καθημερινή», προκειμένου να εξασφαλίσει τα δικαιώματα των πιο πρόσφατων και άρτια επιμελημένων εκδόσεων των ποιημάτων, συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους εκδοτικούς οίκους των ελληνικών γραμμάτων: Ικαρο, Εστία, Νεφέλη, Κέδρο και Αγρα, καθώς και με τους πλέον καταξιωμένους μελετητές του έργου των ποιητών.

Η πρώτη σειρά της ελληνικής ποίησης θα έχει ως εξής: Κ. Π. Καβάφης, Κωστής Παλαμάς, Αγγελος Σικελιανός, Γιώργος Σεφέρης (2 τόμοι), Διονύσιος Σολωμός, Μανόλης Αναγνωστάκης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Κώστας Βάρναλης, Κική Δημουλά, Νίκος Εγγονόπουλος, Γιάννης Ρίτσος (2 τόμοι) και Κώστας Καρυωτάκης. Κάθε τόμος θα συνοδεύεται από CD με ηχητικά αποσπάσματα, όπου ο ίδιος ο ποιητής ή μελετητής του απαγγέλλει αποσπάσματα από το έργο του.
Η πρώτη μεγάλη συλλογή Ελλήνων ποιητών σε συνεργασία με τις εκδόσεις: ΙΚΑΡΟΣ, ΚΕΔΡΟΣ, ΕΣΤΙΑ, ΝΕΦΕΛΗ, ΑΓΡΑ, μόνο από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Ένα απόσπασμα από ένα αγαπημένο ποιήμα ακολουθεί: 
Λέγεται "Λίγο ακόμα" και είναι γραμμένο από τον Γιώργο Σεφέρη.


Λίγο ακόμα θα ιδούμε
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
Τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν

Λίγο ακόμα θα ιδούμε
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
τα μάρμαρα να λάμπουν, να λάμπουν στον ήλιο
κι η θάλασσα να κυματίζει

Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε
Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε
Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα

Αυτά για σήμερα.

Σας ευχαριστώ για τα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

5η Εβδομάδα Αγαπημένες ξένες ταινίες ...

Γεια σας ...
Ο καιρός σιγά σιγά φτιάχνει 
και εγώ ακόμα πιο θαραλέα επισκέφτομαι την θάλασσα.



Συνεχίζοντας ... 
Το ιστολόγιο Συλλέγω Στιγμές έχει μια καινούρια στήλη
την Top 5 Favorites.

 Εγώ θέλησα να πάρω μέρος ...
Για την 5η εβδομάδα πρέπει να αναφέρω τις αγαπημένες  Αγαπημένες ξένες ταινίες.
Ας ξεκινήσω λοιπόν:
Νο 5.  
Two weeks notice με τους Hugh Grantκαι  Sandra Bullock.

 Νο 4.
City of Angels με τους Nicholas Cage και Meg Ryan.


Νο 3.
Sex and the City με τους Sarah Jessica Parker, Kristin Davis,Cynthia Nixon και Kim Cattrall.


 Νο 2.
Pretty Woman με τους Richard Gere και Julia Roberts.

 και 
Νο1. 
P.S. I love you με τους Hilary Swank και  Gerard Butler.








Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Στην Πάρνηθα ...

Γεια σας ...
Ο καιρός δεν λέει να ζεστάνει αλλά ...
εγώ δε το βάζω κατω και συνεχίζω τις βόλτες στην θάλασσα.


Συνεχίζοντας ...

Πριν λίγες μέρες επισκεφτήκαμε την Πάρνηθα.



Πήγαμε μέχρι εκεί με αυτοκίνητο και μετά πήραμε το τελεφερικ.



Τα παιδιά ξετρελαθήκανε στο τελεφερικ και δε φοβηθήκανε καθόλου.


Δείχναν τα άλλα τελεφερικ που περνάγανε δίπλα μας και τους χαιρετούσαν.



Τους έκανε μεγάλη εντύπωση που πηγαίναμε ψηλά και από κάτω ήταν με δέντρα.

Κατεβαίνοντας από το τελεφερίκ βγήκαμε έξω και είδαμε πως δεν είχε καθόλου χιόνι.



Μόνο ομίχλη αλλά και κρύο.




Παίξανε αρκετά στην φύση αλλά μπήκαμε αρκετά γρήγορα μέσα λόγω του κρύου.


Λίγο πριν μπούμε μέσα είδα από μακριά του καζίνο.

 
Πηγαίνοντας προς το τελεφερικ ξανά περάσαμε από το καζίνο και τους χώρους του.





Λίγα λεπτά μετα είδαμε μια πινακίδα που έλεγε την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουμε για να πάμε προς το τελεφερικ.



Ακολουθήσαμε την πινακίδα αλλά καινούρια πινακίδα μας έλεγε ακριβώς το ίδιο φτάνοντας στο τελεφερικ.



Μπήκαμε σε ένα βαγόνι και συνεχίσαμε να βλέπουμε τον κόσμο από ψηλά.



Σε λίγα λεπτά ήμασταν στην επόμενη μεριά όπου κατεβήκαμε.



Μπήκαμε ξανά στο καζίνο και είδαμε αυτά τα πουλάκια.



Προχωρώντας βγήκαμε από το κτίριο.



Και είδαμε ένα συντριβάνι πολύ διαφορετικό.




Η ανάρτηση είναι για την στήλη Kαλοκαιρινές Αποδράσεις

Μπορείτε εδώ να βρείτε πληροφορίες και να δηλώσετε συμμετοχή:
http://glykia-zoi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_12.html
 
Ιστολόγια που συμμετέχουν: http://ekfrastite.blogspot.gr/ 
 http://delfinaki-sunset.blogspot.gr/
 


Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολιά σας.

Φιλάκια ...